Search Bar

Monday, November 3, 2014

Mabagal na Proseso ng Postal ID Sa Munisipyo ng Taguig

Kanina lang sinamahan ko ang step-son ko para kumuha ng mga papeles para sa paghahanap ng trabaho. Mas mainam talaga ang naka-motor dahil mas napapabilis ang pag-aasikaso ng mga papeles. Alas-nueve ng umaga ng magsimula kami una sa barangay para sa cedula at barangay clearance. Okay naman ang naging serbisyo ng barangay namin. Doon na rin kami humingi ng Postal ID Application form. Sa madaling salita, ipapasa na lang namin ito sa munisipyo. 

Sa munisipyo, inuna muna namin ang Police Clearance. Ang kalakaran sa ngayon, fill-up ka muna ng form tapos magbabayad ka sa kahera sa loob ng City Hall. Tapos, dalhin ang resibo kasabay ng form para sa processing at picture taking . Hindi naman matagal ang naging proseso. Siguro dahil kaunti lang ang kumuha ng time na pumunta kami. 

Sumunod ay pumunta na kami sa Postal Office sa bukana lang ng munisipyo. Kumpleto naming ipinasa ang barangay clearance at application form na may kasama ng 2x2 ID pictures (3 pcs.). Nagbayad kami ng P450 para sa processing ng Postal ID. Nabigla kami sa mahal ng singil ngayon sa Postal ID dahil last year nasa P305 lang. Ang matindi, may interview na ngayon ang mga aplikante at claim stub kung anong oras at kailan mo makukuha ang ID kaiba sa naranasan namin last year. Dahil alas-singko ang release ng sa amin, umuwi muna kami para magpahinga dahil hindi na rin naman makakuha ng NBI kung walang valid ID.

Bago mag-alas singko ng hapon bumalik na ako dala ang claim stub at hindi ko na kasama ang step-son ko. Pagdating ko doon nagtanong ako kung okay na. Ngunit ang sabi sa akin ay eksaktong 5 pm daw ang dating nung mga ID ng second batch ng applicants. Okay so, naghintay muna ako. Pansin ko din yung iba na naghihintay. Siyempre, sa pag-aalala ko na baka hindi ko makuha sa araw na ito, nagtanong ako sa mga in-charge doon kung bakit matagal na ngayon ang release. Ayon sa kanila, wala raw kasi ang post master kaya dinadala pa daw ito sa main na matatagpuan sa Hagonoy, Taguig. Dahil mag-alas singko na, nagtanong uli ako kung nadala na ang papel namin doon. Sabi on-the-way na daw yun at baka na-traffic lang. Kaya, hindi ko naiwasang maging makulit na medyo nagtataas ng boses. Tanong ko, "Paano kung alas-singko na at hindi dumating yung inaasahan namin? Sasabihin ba nila na bukas na lang uli? Aba'y hindi naman siguro maganda yun kung ganun nga.

Dahil halos naka-simangot na rin ang iba dahil sa tagal tapos ang mahal pa hindi maiwasan na magkalabasan ng saloobin. Maya-maya biglang sumingit sa usapan namin ang isang empleyado ng munisipyo at ipinaliwanag sa amin kung bakit nagkaganun na dati rati nama'y mabilis ang serbisyo ng pagkuha ng Postal ID. 

Aniya, gawa ng hindi hawak ng lokal ang Postal ID Services, hindi kontrolado ng mayor ang paraan ng kanilang pagseserbisyo. Dagdag pa niya, sakop daw ito ng national government. Dati ay may post master na naka-talaga doon ngunit ngayon ay wala na. Nagtipid ng tao kaya palpak ang serbisyo. Bagkus na bumilis ay lalong bumagal. Nagtaas ng presyo pero wala namang nagbago. Tumpak! Mataas ang singil nila pero wala namang ipinagbago sa papel at hindi pa laminated di tulad noon na P305 lang ay laminated na. Grabe!

Wednesday, July 30, 2014

Maruming Fish Crackers

Hay buhay talaga, may mga negosyante talagang walang paki-alam basta ang mahalaga ay kumita sila. Hindi nila iniisip na nakakasira pala sa kalusugan ang produktong ginagawa nila. At ngayon ko lang nakita tong VIDEO na ito na in-upload sa Youtube noong Pebrero 28, 2014 ng Bitag ni Ben Tulfo. Mukhang mga Taiwanese pa ang mga may-ari.

CREDIT TO OWNER
Kaya pala tinawag itong ipis cracker dahil doon sa mga patay na ipis na nakita nila sa mga drum ng patis. Bagkus na itapon ang nasabing mga patis, sinala lang ang mga patay na ipis at tinapon. Subalit ang patis patuloy pa rin nilang inihalo bilang pampalasa upang maging lasang isda. 

Bukod dito, isa sa mga sangkap ng fish cracker ay ang Borax - isang klase ng kemikal na inihahalo sa paggawa ng sabon, pamatay ng mga insekto, panlinis sa bahay at iba pang uri ng mga produkto. At, sa video makikita mo kung gaaano karumi ang paligid at paraan ng paggawa nito na kahit tubig na pinaghugasan ng kamay ng isang trabahante ay inihalo din.

Imbes na tanggalan ng lisensiya o papananugutin ang may-ari ng kumpanya kakausapin lang nila (mga inspector) ang management na isaayos at gawin tama ang paraan ng paggawa nila ng kanilang produkto. Kaya naman nakakapag-operate ng illegal ang nasaming kumpanya dahil sa ibinibigay nilang lagay sa mga ito.

Kaya pala nang kumain kami nito noon at inalok namin sa aming kaibigan hindi siya kumain dahil siguro alam niya ang tungkol dito dahil ito ay marumi at hindi maganda sa kalusugan ng tao. Ang masama hindi man lang kami sinabihan tungkol dito siguro dahil ayaw niya kaming mapahiya.

Kaya mula ngayon hindi na kami bibili ng ganitong mga fish cracker kahit pa maganda ang plastic na lalagyan. Kaya sa panahon ngayon mahirap magtiwala sa mga produkto hindi mo alam kung paano ginagawa.